• Skip to content

Wim Duijst

Auteur

  • NIEUWS
  • BLOG
  • BIOGRAFIE
  • BIBLIOGRAFIE
  • RECENSIES
  • CONTACT

Wim Duijst

Wim Duijst is auteur. Hij woont en werkt in Utrecht, maar is opgegroeid in Spakenburg. In 1994 debuteerde hij met De fascinatie, daarna volgden nog vijf romans en een novelle. Bunschoten-Spakenburg speelt vaak een rol in de boeken van Duijst, zoals ook in zijn nieuwe roman Rein, gebaseerd op zijn eigen ervaringen als nierdonor.

 

 

 

Het verzwegen kind

DoorWim Duijst

Bekijk boek

Achter de schermen

DoorWim Duijst

Bekijk boek

Een man uit de krant

DoorWim Duijst

Bekijk boek

De engel van Spakenburg

DoorWim Duijst

Bekijk boek

Nieuwe roman

Rein Vaneveld (48) heeft een ernstige nierafwijking en zonder donornier zal hij zeker overlijden. In zijn directe omgeving is niemand die een nier kan afstaan – zijn vrouw Christa is daar vanwege psychische problemen niet toe in staat – en Rein plaatst daarom een oproep op Facebook. Jenny (46) leest het bericht en weet meteen dat zij hem een nier wil geven. Dertig jaar geleden hadden ze een korte, maar heftige liefde, tot ze in bed werden betrapt door haar vader en hij haar dwong de relatie te beëindigen.

Wim Blogt

7. ‘Dat je dat durft!’

Nog een week, dan verschijnt Rein, mijn nieuwe roman met een nierdonatie als onderwerp.  Lees meer …

Alle blogs

Uit het niets klonk een schreeuw. Hij kwam van boven, van Belia. De schreeuw klonk angstig, benauwd, alsof iemand haar keel dichtkneep. Even bleef het stil, daarna volgde een nieuwe, een die eindigde in gekreun dat zwaar en hijgerig werd ingezet en langzaam wegstierf.
Marie keek ontzet naar het plafond. 'Wat doet ze!'
Duizelig van schrik verliet Antonia de kamer. Met een hand tegen haar keel rende ze de gang op. Onder aan de trap bleef ze staan. Wilde iemand haar vermoorden? Werd ze verkracht? Met haar blik strak op de loper gericht concentreerde ze zich op nieuwe geluiden: een stoterig ademhalen, gevolgd door kreten van pijn, een gilletje.
Of deed ze zichzelf iets aan?
Zonder verder nog te aarzelen rende Antonia de trap op. Halverwege keerde ze om en rukte ze een paraplu van de kapstok. De slaapkamerdeur van Belia stond op een kier, een streep licht dun als een breinaald viel op de vloerbedekking. Met haar paraplu in de aanslag duwde Antonia de deur verder open.
Met twee kussens in haar rug en een nat washandje op haar voorhoofd lag Belia in bed. De dekens had ze weggeslagen. Haar jurk was tot aan haar middel opgetrokken, haar onderbroek slingerde op de grond. Uit haar vagina stak het hoofdje van haar pop. Bloed sijpelde langs de binnenkant van haar dij.
Uit: Een man uit de krant

Copyright © 2023 · Author Pro on Genesis Framework · WordPress · Log in